rozdział V (Maxymilian Szcześniak)

      Przyjaciele usiedli pod drzewem.

- Zjedzmy kanapki - powiedział Iwan.

- Świetny pomysł - odrzekły dziewczyny

- Ale przecież torbę z prowiantem zabrał Brajanek - dodała Dżes.

- A to pech - westchnął Iwan - Musimy iść dalej tam, gdzie wskazuje cetro.

      Po kilku minutach marszu ich oczom ukazał się plecak, który miał ze sobą Brajanek. Dziewczyny zaczęły panikować.

- Gdzie Brajanek!?

- A  jak coś mu się stało!?

- Co powiemy rodzicom!? 

- Spokojnie - powiedział Iwan- To kraina Terexu, tutaj nic mu się nie mogło stać. Ruszajmy dalej, niedługo się ściemni, poszukajmy miejsca na nocleg.

    Szli i szli, gdy nagle uwagę ich przykuł stary dąb z ogromną dziuplą.

-To dobre miejsce na noc. Zatrzymajmy się tutaj - rzekła Dżes.

Przyjaciele schronili się w dziupli i po dniu pełnym wrażeń zasnęli.

Rano Iwan zauważył białą kartkę - był to list od Brajana.

“Poszedłem szukać rodzeństwa Iwana. Znalazłem list, który przekonał mnie, że warto podjąć to wyzwanie. Będę czekał na Was przy wodospadzie nad Potokiem Pstrąga.”

- Ruszajmy - powiedziała Karyna.