Rozdział XV (Michał Jankowiak)

               Szeroko się uśmiechnęło. Dzieci i Anna, widząc to, stanęli w bezruchu.
- Domyślam się, że chcecie przejść do Zielonej Doliny – powiedziało drzewo.                                 
- Tak – odpowiedziały dzieci.                                                                                                               
- W takim razie poproszę was o rozwiązanie zagadki – powiedziało drzewo.                                                  Dżesi spojrzała na resztę dzieci i powiedziała, że chętnie podejmą wyzwanie.                            Stare drzewo zaszumiało, zrobiło się ciemno, ptaki przestały ćwierkać, drzewo zamyśliło się i zapytało.                                                                                                                                                 

 - Jak myślicie, gdzie można zdobyć gąskę, co nie gęga wcale, kurkę, która się nie rusza i zajączki w kapeluszach? - zapytało drzewo.                                                                                                                     Dzieci spojrzały na siebie ze zdziwieniem i zaczęły myśleć nad odpowiedzią.                           
- Hmmm – zastanawiała się Karina.                                                                                                          - Może to… – mówił do siebie Brajan .                                                                                                           Dżesi usiadła i podparła głowę rękoma, łza spłynęła jej po policzku, bo już myślała że nie dadzą rady odpowiedzieć.                                                                                                                                     - Mam, to będzie las, a te zwierzęta to grzyby! - krzyknął Brajan.                                                           - Tak, zgadłeś – powiedziało drzewo                                                                                                   
        Po chwili zaczęło robić się jasno, a drzewa zaczęły się odchylać, robiąc przejście do jasnej i pełnej kwiatów Zielonej Doliny.
- Jak tu ładnie – powiedziała zachwycona Dżes .                                                                                      - Masz rację – potwierdził Iwan.                                                                                                       
       Dzieci powoli zaczęły iść dalej. Bardzo niepewnie, pomalutku i z pewnymi obawami rozglądały się dookoła. Po Zielonej Dolinie spacerowały zwierzęta, śpiewały ptaki i świeciło piękne słońce. Nagle zza małego krzaczka wyszedł zając i zapytał:                                                               
- A czego wy szukacie w naszej Dolinie ?
- Szukamy rodzeństwa naszego przyjaciela – odpowiedziały dzieci.                                           
     Zając, usłyszawszy odpowiedź, spojrzał na dzieci zaniepokojony i ...